Усяго за права называцца лепшай шматдзетнай сям'ёй цэнтральнага рэгіёну змагаліся 23 ўдзельніка – канкурэнцыя велізарная. Але, месяц таму, журы вызначыла 6 фіналістаў, імі сталі прадстаўнікі Мядзельскага, Нясвіжскага, Слуцкага, Салігорскага, Смалявіцкага і Мінскага раёнаў. Яны і прадставілі свае праекты на заключным этапе ў Слуцку.
У холе Слуцкага гарадскога дома культуры смачна пахне хатняй выпечкай, а само памяшканне ператварылася ў вялізную гульнявую пляцоўку і творчую майстэрню. Гэта фіналісты конкурсу "Сям'я года Міншчыны" арганізавалі выставы і майстар класы для журы і гасцей мерапрыемства. Тут няма духу канкурэнцыі, хутчэй пануе сямейная прыязная абстаноўка.
- Мы ўсе ўжо пераможцы, таму што маем такія вялікія і дружныя сем'і, - усміхаецца Людміла Круковіч, шматдзетная мама з Салігорскага раёна.
Людміла і яе сям'я-муж Сяргей, дачка Лізавета і сыны Аляксей і Арсень, вырашылі прадставіць на суд журы самае важнае, што маюць – уласную мару. 6 гадоў таму яны стварылі макет свайго ідэальнага дома. Папрацавалі на славу: збудавалі 3 паверха, прадумалі інтэр'ер кожнай з пакояў, паклеіць шпалеры і нават правялі асвятленне. Жывуць у ідэальным доме маленькія фігуркі кожнага з членаў сям'і.
- Пакуль у рэальным жыцці ў нас няма такога дома, мы жывем у кватэры. Але не перастаем марыць-таму што ўсе мары абавязкова спраўджваюцца, - упэўненая Людміла Круковіч.
А вось удзельнікі з Смалявічаў прадставілі вялікі праект, прысвечаны вывучэнню ўласнага роду. Мікалай І Алёна Цуканавы разам з чатырма дзецьмі стварылі Радавод, у якім захоўваецца інфармацыя аб пяці пакаленнях іх сям'і. Так атрымалася даведацца, што сярод продкаў Мікалая былі рускія казакі, а ў родзе ў Алены – польскія шляхцічы. Традыцыі казацтва Бацька перадае сынам, а маці разам з дочкамі рыхтуе цепеллины, рэцэпт якога ў сям'і перадаюць ад пакалення да пакалення.
- Вельмі важна ведаць сваю гісторыю, свае традыцыі, шанаваць іх і перадаваць нашчадкам. Таму што без мінулага не можа быць і будучыні. Я, напрыклад, даведаўся, што ў нашым родзе былі шматдзетныя сем'і, і вельмі рады, што змог працягнуць гэтую выдатную традыцыю. Спадзяюся, мае дзеці таксама вырастуць годнымі прадаўжальнікамі свайго роду, - распавёў Мікалай Цуканаў.
А сям'я Палюховіч з Мінскага раёна адправіла гасцей мерапрыемства ў імправізаваную авіяпадарожжа над Беларуссю. Папа Сяргей, лётчык-аператар верталёта, здолеў стварыць абстаноўку Сапраўднага палёту, дзе не абышлося і без "паветраных ям", складаных фігур пілатажу і пачастункаў ад маленькіх сцюардаў – Аляксандра, Максіма і Кацярыны.
Заўсёды разам-вось крэда сям'і Вопрючковых з Мядзельскага раёна. У мамы Святланы і таты Анатоля вялікі хатняе гаспадарка: козы, свінні, куры. Кіравацца з ім было б не проста без дапамогі семярых дзяцей.
- У нас ўсе абавязкі размеркаваны, усё робім разам. Таму што сям'я-гэта вялікая сіла. Па паасобнасці мы ніколі б не змаглі дамагчыся таго, на што здольныя разам, - прызнаецца мама Святлана.
Дарэчы, дзякуючы такой згуртаванасці сям'я Вопрючковых стала ўладальнікам трэцяга месца конкурсу "Сям'я года Міншчыны". А "срэбра" конкурсу засталося ў Слуцку-у сям'і Піхцёравых. Журы заваявалі творчыя здольнасці таты, мамы і іх траіх дзетак. З іх выйшаў цудоўны сямейны аркестр, дзе нават трохгадовы сын Макар іграе на ўдарных інструментах.
Пераможцы конкурсу-сям'я Івашка з Нясвіжскага раёна-падрыхтавалі незвычайную, яркую праграму, прысвечаную продкам і гісторыі сваёй сям'і. У мамы Анастасіі і таты Дзмітрыя падрастаюць пяць выдатных дачок.
- Тата працуе з раніцы да вечара-паспрабуй апрануць такую прыгажосць, - смяюцца дзяўчынкі.
А тата ўпэўнены, быць адзіным мужчынам у сям'і не так ужо дрэнна, бо ён увесь час акружаны любоўю і клопатам. Праўда, пра Сына ўсё яшчэ марыць.
- Наша перамога стала нечаканым і вельмі прыемным сюрпрызам. Але гэта яшчэ не канец, бо наперадзе чакае рэспубліканскі фінал, дзе мы пастараемся годна прадставіць нашу Мінскую вобласць, - падзяліліся першымі ўражаннямі пасля абвяшчэння вынікаў члены сям'і Івашка.